Zuid-Frankrijk, dat was het plan voor deze zomer. De laatste 3 weken van de schoolvakantie zouden op vakantie gaan. Na vorig jaar hadden we de smaak te pakken. We zagen het al helemaal voor ons. Een enorme rit, waarbij Tess net zoals vorig jaar al bij de oprit van de snelweg begon te zingen: ‘We zijn er bijna’. Waar ik toen we net bij Utrecht reden al begon over het avondeten. Ik geloof dat Danny het toen al niet meer zag zitten. Dat we halverwege de rit in Frankrijk bijna alle pasjes kwijt waren, in prullenbakken hebben lopen zoeken, want misschien hadden we het wel met het afval weggegooid. Iedereen in en om het tankstation hebben aangesproken, alle tassen uit de auto gehaald te hebben.. terwijl de pasjes netjes in het vakje van de auto lagen. (Perfecte relatietest zo’n vakantie!)
We hebben begin dit jaar flink lopen zoeken naar campings die overeen kwamen met onze wensen. Groot zwembad, aan zee, leuke dorpjes etc. Bijna hadden we geboekt, toch was er iets wat ons in februari tegen hield. Wat ben ik blij dat we niet geboekt hebben. Maar toch baal ik ontzettend, ik had er zo’n zin in om er tussen uit te gaan. Weg van thuis, gewoon even er tussenuit.
Ergens heb ik nog een klein sprankje hoop, dat we toch nog weg kunnen. Maar willen we dat wel.. Ik weet het niet zo goed. Alles in mij wil weg, misschien niet eens zozeer voor mezelf. Wel voor Tess, als ik zag hoe zeer zij genoot. Dat ze dacht bij de eerste stop in Frankrijk dat we er waren en hevig teleurgesteld vroeg waarom we alweer naar huis gingen. Haar ogen toen ze het strand én de zee zag. Hoe ze zich aan me vastklampte toen we 56 meter omhoog zijn geklommen in een vuurtoren om van het uitzicht te genieten. Over de kleinste details, daar heeft ze het nu nog over. Ze heeft het al allemaal aan haar broertje Yari vertelt, dat hij ook mee mag naar Frankrijk.
Blijven we toch niet liever thuis en maken we er dan een feestje van? Dagjes weg, naar het strand, speeltuin, naar opa’s en oma’s. Of toch misschien vakantie in eigen land en gaan we naar Roompot, waar we in 2018 een leuke vakantie hebben gehad. Koos konijn is altijd goed!
Ik denk dat de vraag de komende weken helaas nog niet beantwoord gaat worden. Wat staat Nederland en de wereld toch op zijn kop door het hele Corona gebeuren. En weet je, dan is onze vakantie nog wel het minste waar we ons druk om moeten maken, als ik kijk naar al het leed overal. Het drukt je vooral weer even met je neus op de feiten, hoe goed en hoe fijn we het hebben en ook hoe gewoon sommige dingen zijn…
